Reklama

Rękawowa resekcja żołądka - gdy otyłość zagraża zdrowiu

Operacja pozwala zredukować masę ciała o 65 proc. Dodatkowo, po wykonaniu zabiegu spada poziom cukru i cholesterolu we krwi, reguluje się ciśnienie tętnicze.

Gdy tradycyjne metody odchudzania zawiodły,  a otyłość zaczyna zagrażać zdrowiu i życiu, jedyną szansę na schudnięcie i utrzymanie tego efektu daje zabieg zmniejszenia objętości żołądka. Jedną z najczęściej stosowanych w Polsce i na świecie metod jest jego rękawowa resekcja. Zabiegowi można poddać się w specjalistycznych ośrodkach (w niektórych jest refundowany). 

Co to takiego?

Rękawowa resekcja  żołądka (sleeve gastrectomy) polega na odcięciu około 2/3 powiększonego żołądka. Po zabiegu ma on podłużny kształt, podobny do rękawa. Pozostawiony fragment  żołądka jest niewielki  - ma objętość ok. 150 ml. Pacjent nie jest więc już w stanie przyjmować jednorazowo dużych objętości pokarmu. Dzięki temu po operacji szybko następuje utrata  masy ciała. Zmniejsza się również  w dużym stopniu wydzielanie greliny (hormonu głodu). Produkowana jest ona bowiem w tej części żołądka, która zostaje usunięta. Zabieg rękawowej resekcji zmniejsza objętość żołądka na stałe i jest procesem nieodwracalnym! 

Reklama

Dla kogo zabieg?

Operacja jest wskazana jeśli cierpisz na zagrażającą życiu otyłość olbrzymią, z BMI przekraczającym 40. Dla przypomnienia: BMI, czyli indeks masy ciała, opisuje zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie. To wynik dzielenia masy ciała (kg) przez wzrost (m) podniesiony do kwadratu. Możesz też zostać zakwalifikowana, jeśli masz BMI 35, ale chorujesz na cukrzycę, zwyrodnienie stawów, nadciśnienie tętnicze i inne schorzenia kardiologiczne. Dzięki zmniejszeniu żołądka dochodzi do spadku  poziomu cukru i cholesterolu we krwi, reguluje się  ciśnienie tętnicze.

Na zabieg rękawowej  resekcji żołądka nie mogą zostać zakwalifikowane  osoby: powyżej 65. roku życia, mające zaburzenia  psychiczne, ze schorzeniami tarczycy i nadnerczy, z zakrzepicą, z chorobą nowotworową, z zapaleniem dróg żółciowych oraz chorobami zapalnymi jelit, z refluksem przełykowym.

Jak się przygotować?

Każdy pacjent z otyłością  patologiczną, który rozważa leczenie operacyjne, powinien zgłosić się na konsultację do chirurga bariatry. Gdy twój zabieg ma być przeprowadzony w ramach NFZ, skierowanie na leczenie  wystawi ci lekarz rodzinny  lub specjalista mający kontrakt z funduszem.  Następnym etapem jest kwalifikacja do leczenia operacyjnego. Decyzję tę  podejmuje zespół specjalistów (chirurg, psycholog, dietetyk, endokrynolog, anestezjolog). Prawidłowa kwalifikacja i odpowiednie przygotowanie do operacji pozwala na wykluczenie pacjentów  z istotnymi przeciwwskazaniami. Zmniejsza również ryzyko powikłań  w okresie okołooperacyjnym.

Przed zabiegiem będziesz  musiała poddać się takim badaniom jak: USG jamy brzusznej, USG dopplerowskie żył kończyn dolnych, gastroskopia, badania laboratoryjne (grupa krwi, morfologia, parametry układu krzepnięcia). 

Przebieg operacji

Rękawową resekcję  żołądka przeprowadza się  w znieczuleniu ogólnym, metodą laparoskopową. Chirurg zrobi trzy małe nacięcia, przez które wprowadzi  narzędzia, czas trwania zabiegu wynosi ok. 60 minut. 

Po zabiegu będziesz  musiała pozostać przez 24 godziny pod intensywnym nadzorem na sali  pooperacyjnej. Jeśli będzie taka potrzeba, otrzymasz  środki przeciwbólowe. Następnego dnia zostanie wprowadzona płynna dieta,  a w drugiej dobie po operacji zostaniesz wypisana do domu.

Po wyjściu ze szpitala

Ważne jest ścisłe przestrzeganie wszystkich zaleceń dotyczących zdrowej diety. W pierwszym okresie po operacji należy stosować dietę półpłynną, a potem spożywać małe, lekkostrawne posiłki. Trzeba jeść powoli, dokładnie przeżuwać każdy kęs. Pokarmów stałych nie wolno popijać płynami. By zapobiec dolegliwościom gastrycznym, musisz unikać tłuszczów pochodzenia zwierzęcego, ostrych przypraw, alkoholu i słodyczy.

Co trzy miesiące powinnaś zgłaszać się na wizyty kontrolne, badania krwi i USG jamy brzusznej. 

Ryzyko komplikacji pooperacyjnych wynosi kilka procent, a najbardziej narażone są osoby chore na cukrzycę. Najczęstsze powikłania to krwawienia, rozejście się szwów i zakażenie rany. Jak po każdej poważnej operacji może również dojść do zatoru płuc. Do późnych powikłań należą dolegliwości związane ze zrostami pooperacyjnymi, kamica pęcherzyka żółciowego.

Życie na gorąco
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy