Ksylitol - cukier z brzozy

Ksylitol w ogóle nie jest przyswajany przez bakterie (zatem ich nie dokarmia), a na dodatek ogranicza ich rozwój. Wzmaga też wydzielanie śliny i powoduje remineralizację szkliwa.

Jest tzw. poliolem, dawniej uzyskiwanym głównie z drewna brzozowego, dziś przeważnie z różnych odmian kukurydzy. W jego cząsteczce jest pięć atomów węgla.

Oto jego zalety:

-  ksylitol jest wykorzystywany w organizmie z minimalnym udziałem insuliny, wskutek czego ma indeks glikemiczny dziewięciokrotnie niższy od białego cukru (sacharozy). Dzięki temu jest bardzo bezpieczny dla diabetyków;

- ma prawie dwa razy mniej kalorii niż cukier;

- nie wzmagając wydzielania insuliny, przeciwdziała otyłości oraz procesom przedwczesnego starzenia;

- zalecany jest dla osób zagrożonych i dotkniętych osteoporozą, gdyż zwiększa przyswajanie wapnia, poprawiając gęstość mineralną kości;

- wzmacnia mineralizację szkliwa zębowego, efektywnie regenerując drobne ubytki. Jednocześnie hamuje procesy próchnicze oraz zapalenie dziąseł i ozębnej;

- stymuluje napływanie śliny, co przeciwdziała wysychaniu śluzówki w ustach.

- Jest skutecznym środkiem przeciwko szkodliwym bakteriom przewodu pokarmowego (np. Helicobacter pylori), mającej udział w owrzodzeniu żołądka). Ogranicza też rozwój pleśni i drożdżaków w przewodzie pokarmowym (m. in. Candida albicans).

- Zmniejsza łaknienie cukru.

- Dzięki działaniu antybakteryjnemu podnosi ogólną odporność na zakażenia.

Ksylitol przyswojony przez organizm wspomaga usuwanie wolnych rodników, przyczyniając się do przedłużenia sprawności tkanek i narządów.

Ksylitol oprócz zmniejszonej kaloryczności ma o 75 procent mniej węglowodanów od cukru. Jest absorbowany i przetwarzany powoli, więc pobudza tylko do bardzo małych zmian w wydzielaniu insuliny.

Około jednej trzeciej spożytego ksylitolu zostaje zaabsorbowane przez wątrobę, a pozostałe dwie trzecie w przewodzie pokarmowym, gdzie ksylitol jest rozkładany przez bakterie żołądkowe na krótko łańcuchowe kwasy tłuszczowe, które mają regulujący wpływ na poziom glukozy i tłuszczów w krwiobiegu.

Zaleca się spożywanie do 15 g ksylitolu dziennie (około 3 łyżeczek). Wskazane jest dochodzenie do tej ilości stopniowo.

Zbyt duże spożycie bez przygotowania może skutkować przejściowym rozwolnieniem, które mija w czasie potrzebnym na zwiększenie wydzielania właściwych enzymów. Nie należy podawać ksylitolu małym dzieciom ze względu na niedojrzałość enzymatyczną systemu trawiennego.

Jak donoszą fińscy naukowcy w piśmie "Nexus" nr 28, w celu wzmocnienia kości wskazane jest spożywanie do 40 g ksylitolu dziennie.

Ksylitol może w pełni zastąpić cukier pod czas przyrządzania wielu potraw.

Płukanie nosa roztworem ksylitolu (5-procentowym w soli fizjologicznej) redukuje liczbę szkodliwych mikrobów i stymuluje samoistne oczyszczanie przewodów nosowych. Zapobiega to zapaleniom ucha środkowego oraz zmniejsza występowanie alergii, ataków astmy i infekcji zatok.

Warto także przepłukiwać usta rozpuszczonym w ślinie ksylitolem - nawet już po umyciu zębów.

Fragment książki "Jedz pysznie i chudnij cudnie" Magdaleny Makarowskiej.

Czytaj też: Stewia - słodycz bez kalorii