Czy ganglionem trzeba się przejmować?

Stawy nadgarstków otacza płynna substancja, która umożliwia im ruchomość. Zdarza się jednak, że w wyniku urazów, przeciążeń i stanów zapalnych torebek stawowych dochodzi do zwiększenia jej produkcji ponad normę. Wtedy fragment skóry wokół nadgarstka może uwypuklić się w postaci galaretowatego guzka. Taka torbiel jest nazywana ganglionem.

Jej pojawieniu się często towarzyszą niepokojące objawy, np. ból podczas poruszania ręką, odczyn zapalny na skórze oraz mniejsza sprawność dłoni. Umiejscowiony w okolicy nadgarstka guzek może również dać objawy neurologiczne, np. zaburzenia czucia w dłoni i niedowład mięśni. Aby upewnić się, że zmiana jest ganglionem, a nie np. nerwiakiem, wynikiem zapalenia stawów lub martwicy kości łódeczkowatej, ortopeda powinien zlecić USG, rezonans magnetyczny lub RTG nadgarstka.

Może się zdarzyć, że guz sam się wchłonie. Jeżeli jednak w przeciągu kilku tygodni tak się nie stanie, a torbiel się powiększy, utrudniając poruszanie dłonią, lekarze zwykle proponują wykonanie zabiegu polegającego na nakłuciu zmiany i odessaniu płynu znajdującego się wewnątrz. Ale ta metoda nie daje, niestety, całkowitej pewności, że ganglion nie utworzy się ponownie.

Jeżeli do tego dojdzie, prawdopodobnie niezbędne okaże się chirurgiczne usunięcie zmiany. Po operacji należy oszczędzać rękę. Jej pełna sprawność powinna wrócić już po kilku tygodniach. Proces rekonwalescencji skrócą zabiegi fizykoterapeutyczne z wykorzystaniem pola magnetycznego i ultradźwięków oraz właściwie dobrane manualne ćwiczenia dłoni i nadgarstka.

Ganglion często pojawia się u tych, którzy wykonują forsowne, powtarzające się ćwiczenia. Problem więc dotyczy m.in. ciężarowców, tenisistów, wioślarzy, gimnastyków i muzyków. Spróbuj powstrzymać się od wykonywania w dużej ilości tych samych ruchów dłońmi.

Jeśli torbiel znajduje się w widocznym miejscu lub sprawia ból, możesz ją spróbować zmniejszyć, nosząc na nadgarstku opaskę uciskową, specjalne szyny lub klamry unieruchamiające.