Jesteś moją siostrą

Dialogu, który nie milknie, choć jego głosy rzadko są słyszalne (twórczość zespołu Antony and the Johnsons eksponuje ten temat w przestrzeni publicznej).

To teatr odważny, nowoczesny i niekonwencjonalny. Dwaj aktorzy dokonają na naszych oczach niezwykłej transgresji. Jest ich zaś dwóch i są braćmi, bo pierwiastek żeński i męski jest w nas zawsze obecny jednocześnie, ich pokrewieństwo naturalne, organiczne, najbliższe. Jak pomiędzy braćmi, albo jak pomiędzy siostrami. Jak pomiędzy jednym bratem i drugim, który jest siostrą.

To eksperyment na dwa głosy, dwa ciała, trzy instrumenty i niewyobrażalną przestrzeń, która się pomiędzy nimi otwiera. Jeżeli odważymy się zajrzeć w jej głębinę, możemy dostrzec w niej nas samych. Antony dostrzega.

Piotr i Paweł Kamińscy

Reżyseria: Dariusz Siastacz

Scenariusz: Dariusz Siastacz, Piotr i Paweł Kamińscy

Przekład piosenek: Daniel Wyszogrodzki

Aranżacje: Multanki (Magdalena Kamińska, Malwina Stańczak)

Choreografia: Michał Łabuś

Scenografia i kostiumy: Paulina Czernek

Charakteryzacja i fryzury: Klaudia Ostrowska

Wizualizacje: Tomasz Agacki

Zespół muzyczny: Magdalena Kamińska - kierownictwo muzyczne, obój, instrumenty perkusyjne, śpiew; Malwina Stańczak - akordeon, śpiew; Anna Wróbel - wiolonczela

Realizacja: Monika Gołębiewska - kierownik produkcji, Mirosław Bestecki - realizacja dźwięku i multimediów, Damian Białorudzki - realizacja światła i multimediów, Monika Bestecka / Monika Gołębiewska - inspicjentki

Premiera spektaklu: 21 października 2011

Twórcy:

Aktor, tancerz, wokalista. Wraz z bratem Pawłem założył niezależną grupę artystyczną Pub 700. Ukończył Państwowe Studium Wokalno-Aktorskie im. Danuty Baduszkowej przy Teatrze Muzycznym w Gdyni (gdzie występował w spektaklach "Skrzypek na dachu", "Nędznicy", "West Side Story", "Hair ", "Sen nocy letniej" i in.). W roku 1999 uhonorowany nagrodą prezydenta miasta Gdyni za osiągnięcia w pracy scenicznej. Od roku 2003 był aktorem Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu, gdzie występował m.in. w spektaklach "Scat", "Opera za trzy grosze", "Śmierdź w górach" i w musicalu "My Fair Lady ", do którego przygotował choreografię. Laureat Brązowego Tukana 2006 na PPA we Wrocławiu. Brał udział w wielu koncertach telewizyjnych, m.in. "Mandarynki i pomarańcze", "Kombinat", "Gorączka", "Wiatry z mózgu", "Galeria", "Muzykanty wielkiego pola" oraz "C-Aktiv". Realizuje filmy artystyczne i teledyski.

Od 2008 roku związany z Teatrem Muzycznym ROMA, gdzie występował w musicalu "Upiór w operze", a obecnie wciela się w kilka postaci w spektaklu "Les Misérables".

Aktor, tancerz, wokalista. Wraz z bratem Piotrem założył niezależną grupę artystyczną Pub 700. Ukończył Państwowe Studium Wokalno-Aktorskie im. Danuty Baduszkowej przy Teatrze Muzycznym w Gdyni (gdzie występował w spektaklach "Skrzypek na dachu", "Nędznicy", "West Side Story", "Hair ", "Sen nocy letniej" i in.). W roku 1999 uhonorowany nagrodą prezydenta miasta Gdyni za osiągnięcia w pracy scenicznej. Od roku 2003 był aktorem Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu, gdzie występował m.in. w spektaklach "Scat", "Opera za trzy grosze", "Śmierdź w górach" i w musicalu "My Fair Lady ", do którego przygotował choreografię. Laureat Brązowego Tukana 2006 na PPA we Wrocławiu. Brał udział w wielu koncertach telewizyjnych, m.in. "Mandarynki i pomarańcze", "Kombinat", "Gorączka", "Wiatry z mózgu", "Galeria", "Muzykanty wielkiego pola" oraz "C-Aktiv". Realizuje filmy artystyczne i teledyski.

Od 2008 roku związany z Teatrem Muzycznym ROMA, gdzie występował w musicalu "Upiór w operze", a obecnie wciela się w kilka postaci w spektaklu "Les Misérables".

Ukończył Państwowe Studium Wokalno-Aktorskie przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni, gdzie występował jako aktor w latach 1984-1996. Wcześniej można go było oglądać w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu. Gościnnie występował w Teatrze im. W. Horzycy w Toruniu (m.in. Mackie Majcher w "Operze za trzy grosze"), w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu (Eugeniusz Dorn w "Mewie"), w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej, a także w Teatrze Atelier w Sopocie. Jako aktor Teatru Muzycznego w Gdyni zagrał m. in. w przedstawieniach Jerzego Gruzy, Jerzego Stuhra, Tomasza Dutkiewicza, a także Marka Sikory. Od roku 1996 związany na stałe z Teatrem Miejskim w Gdyni, gdzie stał się jednym z czołowych aktorów, zaczął także reżyserować ("Dziesięć obrazów naturalnej wielkości", "Męski punkt widzenia"). Jest laureatem wielu nagród, w tym nagrody Prezydenta Miasta Gdyni, był trzykrotnie wybierany najlepszym aktorem gdyńskiego teatru. W roku 1996 zdobył Grand Prix za monodram "Chodnik" na XXX Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu. Popularność przysporzył mu również monodram "Kontrabasista", a także główna rola w spektaklu muzycznym "Zorba". W roku 2009 zagrał Woyzecka w "Woyzecku" (reż. Katarzyna Deszcz), Nieobec-nego w "Procesie" (reż. Waldemar Śmigasiewicz), a także Fantazego w "Fantazym" (reż. Piotr Cieplak). Ostatnią jego rolą w gdyńskim teatrze był tytułowy "Liliom" Ferenca Molnara w reż. Grażyny Kanii. Od września 2010 roku jest aktorem w zespole stołecznego Teatru Powszechnego, gdzie zagrał m.in. w przedstawieniach "Kamień i popioły" Daniela Danisa (Clermont), "Zły" Leopolda Tyrmanda (Filip Merynos) oraz "Konformista" Alberto Moravii, "Lot nad kukułczym gniazdem" Dale'a Wassermana, "Koriolan" Williama Shakespeare'a (premiera 10 czerwca 2011 roku).

Choreograf, dyplomowany tancerz ZASP, a także absolwent administracji publicznej na wydziale Prawa i Administracji Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Poznaniu. Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w dziedzinie kultury w 2010 roku; laureat programu "Selections Dance Academy"; dwukrotny mistrz Polski oraz dwukrotny wicemistrz świata w hip-hopie. W latach 2003-2007 występował w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu m.in. w spektaklach "West Side Story", "Operetka" Gombrowicza, "My Fair Lady", "C-aktiv", "Witkacy", "Gorączka", "Swing - Duke Ellington Show", "Mandarynki i pomarańcze", "Bal w Operze". Od 2008 roku jest solistą Opery Bałtyckiej, a od marca 2010 roku Bałtyckiego Teatru Tańca w Gdańsku, gdzie występuje w takich produkcjach, jak: "4&4", "Men's Dance", "Eurazja", "Chopinart", "OUT", "Salome", "Święto wiosny", "Czekając na...".

Antony Hegarty (ur. 1971) jest artystą brytyjskim działającym od końca lat 90. na nowojorskiej scenie alternatywnej. Jego zespół Antony and the Johnsons wydał do tej pory cztery płyty długogrające (oraz siedem małych płyt, tzw. EPs). Pośród innych artystów, którzy na przestrzeni ostatniej dekady wzięli udział w nagraniach zespołu, można wymienić takie gwiazdy, jak Baby Dee, Boy George, Lou Reed, Devendra Banhart, Rufus Wainwright i Björk, a ostatnio London Symphony Orchestra.

Lider zespołu i twórca całego repertuaru, Antony Hegarty, zasłynął między innymi śpiewając: "Teraz jestem małym chłopcem, ale kiedy dorosnę będę piękną kobietą" - ten paradoks doskonale obrazuje dylemat rozszczepienia, jakie (w mniejszym lub większym stopniu) towarzyszy każdemu człowiekowi na różnych etapach życia.

Postać Antony'ego utożsamiana jest z transgenderyzmem, nie ograniczającym się jednak do roli płciowej przypisanej człowiekowi genetycznie, ale w szerszym zakresie, do wszelkich - przypisywanych nam tradycyjnie - ról społecznych. Jednak twórczości tego wyjątkowego artysty nie sposób zredukować tylko do problematyki seksualności człowieka. Artysta pisze o miłości i utracie, szczęściu i bólu, nadając tym pojęciom znaczenie tym bardziej uniwersalne, że od (tradycyjnej) płciowości oderwane.

Twórca pochodzący z angielsko-irlandzkiej rodziny robotniczej w wieku dwunastu lat wyjechał z rodziną do Kalifornii. W roku 1990 przeprowadził się do Nowego Yorku, gdzie rozpoczął naukę w szkole teatralnej. Dał się również poznać jako drag queen (co przy jego wzroście - przekraczającym 190 cm - robiło imponujące wrażenie).

Zespół Antony and the Johnsons założył w 1998 roku i nagrywał początkowo dla niezależnych wytwórni. Na wyjątkowym głosie artysty jako pierwszy poznał się Lou Reed, który później zaprosił Antony'ego do współpracy przy albumie "Raven" (2003). Przełomem okazał się drugi album formacji Antony and the Johnsons, "I'm A Bird Now" (2005). Artysta zyskał rozgłos, a jego śpiew nazwano najbardziej niezwykłym zjawiskiem od czasu Jeffa Buckleya (wokalisty tragicznie zmarłego w 1997 roku).

Ale głos Antony'ego to nie tylko wysoki rejestr i szeroka skala. To przede wszystkim ładunek emocjonalny wykraczający daleko poza schematy obowiązujące w muzyce popularnej. Bo też w muzyce Antony and the Johnsons nie ma nic schematycznego. Nieprzewidywalne rozwiązania harmoniczne, nieoczekiwane zmiany tempa - cała ta twórczość wydaje się bliższa europejskiej tradycji muzycznej, choć nie unika nawiązań do soul, R&B, a nawet jazzu. Zawsze jednak, są to inspiracje "przetworzone" przez oryginalną wizję Antony'ego.

Zespół Antony and the Johnsons występował kilka razy przed polską publicznością, m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Malta w Poznaniu (2006) oraz na XXVIII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (2007). 29 kwietnia 2009 roku zespół Anthony and the Johnsons wystąpił na koncercie w Teatrze Wielkim w Warszawie w ramach promocji albumu "The Crying Light" (2009).