Mariańskie łaźnie

Jeszcze na początku XVIII wieku rósł tu las. Pierwsze sanatorium wzniesiono dopiero w 1786 roku. Marienbad - tak wtedy nazywało się to miasto - szybko się rozwijał i w XIX stał się jednym z najsłynniejszych europejskich kurortów.

Mariańskie Łaźnie z trzech stron otoczone są przez lesiste wzgórza, a w okolicy jest ponad 130 zimnych źródeł mineralnych, z których do celów leczniczych wykorzystuje się czterdzieści i kilka do kuracji pitnych. Kurort specjalizuje się w leczeniu chorób kobiecych, kręgosłupa, dróg moczowych i nerek. Zabytkowe centrum składa się z XIX-wiecznych kamienic i zachwyca swoją architekturą.

Najbardziej charakterystyczną budowlą uzdrowiska jest Główna Kolumnada (Hlavni kolonáda) - główna pijalnia uzdrowiska, która powstała w latach 1888-1889. Ma prawie 140 metrów długości i piękną ażurową konstrukcję, przez którą wpadają do środka promienie słońca.

Tuż za Kolumnadą jest Śpiewająca Fontanna. Znajduje się w basenie o średnicy dwudziestu metrów i co dwie godziny wypływająca z niej woda "tańczy" w rytm muzyki filmowej. Wśród zabytków na uwagę zasługuje cerkiew prawosławna św. Włodzimierza z 1902 roku oraz kościół Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny z 1848 r.

Chętnie przyjeżdżały tu sławne osobistości, np. angielski król Edward VII był tu aż osiem razy. Do dziś zachował się królewski apartament w pięciogwiazdkowym hotelu Nové Lázně, w którym mieszkał, (miał nawet własną wanną do zabiegów). Wielokrotnie bywali tu też cesarz Franciszek Józef I, Johann Wolfgang von Goethe, Franz Kafka, Sigmund Freud i Mark Twain.

Innym znanym kuracjuszem był Fryderyk Chopin. Na cześć kompozytora utworzono niewielkie muzeum, a hotel, w którym się wówczas zatrzymał, nazwany jest Pension Chopin. Latem w Mariańskich Łaźniach odbywa się także Festiwal Chopinowski.

MM