Niebezpieczne wirusowe zapalenie wątroby

Wirusowe zapalenie wątroby zalicza się do chorób zakaźnych. Wywołują je wirusy HAV, HBV i HCV. Różnią się drogą zakażenia, przebiegiem choroby i jej skutkami.

Wirus HAV przenosi się drogą pokarmową: przez spożycie zakażonej wody, żywności, np. umytych w zakażonej wodzie warzyw, owoców, ryb, owoców morza; przez zetknięcie z chorym i jego kałem, np. podanie ręki komuś, kto ich nie umył po wyjściu z toalety. 

Objawy choroby mogą przypominać te występujące w infekcjach dróg oddechowych (tzw. grypopodobne). Dochodzą do tego: nudności, wymioty, zażółcenie skóry i oczu, ciemny kolor moczu. Po przechorowaniu zyskuje się trwałą odporność.

Wirusy HBV i HCV przenoszą się przez krew: podczas zabiegów chirurgicznych i stomatologicznych, podczas zabiegów kosmetycznych, gdy doszło do naruszenia ciągłości skóry, w czasie przetaczania krwi - obecnie to się rzadko zdarza, ponieważ krew do przetoczeń jest ściśle kontrolowana, rzadko przez kontakty seksualne, podczas porodu  - może dojść do zakażenia dziecka, jeśli matka jest nosicielką wirusa.

W WZW B i C rzadko występuje żółtaczka, a objawy są łatwe do przeoczenia (to zmęczenie, niestrawność, brak apetytu). W efekcie choroba jest wykrywana późno, gdy w wątrobie następują już zmiany - dochodzi do jej zwłóknienia i marskości.

 Aby takiej sytuacji uniknąć, należy wykonywać testy diagnostyczne, by móc jak najszybciej rozpocząć leczenie. W przypadku wirusa HBV test można zrobić bezpłatnie ze skierowaniem od lekarza POZ.  Za test na obecność przeciwciał anty-HCV trzeba zapłacić samemu (20-50 zł). Wykrycie obecności przeciwciał we krwi nie oznacza, że jesteś zakażona, a że zetknęłaś się z wirusem. Lekarz skieruje cię na dalsze badania.

Kto powinien zrobić test na HBV i HCV? Wszyscy, ale przede wszystkim osoby, które: były wielokrotnie hospitalizowane, miały operacje, przebyły krwawe zabiegi stomatologiczne, przechodziły transfuzje krwi przed 1992 r. (zanim wprowadzono badanie krwi w kierunku HCV), były skaleczone podczas korzystania z usług kosmetyczki, mają podwyższone wyniki prób wątrobowych: ALP, AST, ALT.

Ryzyko zakażenia zmniejsza przestrzeganie zasad higieny. To szczególnie ważne podczas egzotycznych wyjazdów.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B leczy się: interferonem - lekiem mobilizującym układ odpornościowy organizmu do walki z wirusem, lub lekami, które hamują namnażanie się wirusa. Niestety, leczenie to nie zawsze jest całkowicie skuteczne. 

W przypadku WZW C są natomiast dostępne nowoczesne terapie, działające nawet  w ciągu 8 tygodni. Leczenie jest w 100 proc. refundowane i coraz łatwiej dostępne w ośrodkach referencyjnych chorób zakaźnych. 

Gdzie zostaniesz najszybciej przyjęta, sprawdzisz na stronie kolejki.nfz.gov.pl (jako nazwę szukanego świadczenia wpisz: "Leczenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową") lub pod adresem: gwiazdanadziei. pl/517-gdzie-nie-ma-kolejek-do-leczenia-wzw-c

Przeciwko zachorowaniu na WZW A i WZW B od lat stosuje się szczepienia. Przeciwko wirusowi HAV warto się zaszczepić, jeśli czeka cię wyjazd do Afryki  czy Azji Południowo-Wschodniej (tam WZW A występuje często).

 Szczepienie przeciw HBV  zalecane jest przed planowanym zabiegiem chirurgicznym. Są to 3 dawki szczepionki (0-1-6 miesięcy), nie ma potrzeby sprawdzania poziomu przeciwciał ani podawania dawek przypominających. W wyjątkowych sytuacjach można zastosować schemat przyspieszony (0-7-21 dzień  i dawka uzupełniająca po  12 miesiącach bądź 0-1-2 miesiąc i dawka uzupełniająca po 12 miesiącach).

Nie opracowano jak dotąd szczepionki przeciw WZW C.
Ekspertem Życia na gorąco jest dr med. Włodzimierz Zych ze Szpitala  św. Elżbiety - Mokotowskiego CM w Warszawie