Ile powinnam ważyć?
Jak obliczyć prawidłową masę ciała?
Wydaje ci się, że przez zimę przytyłaś? Sprawdź, czy twoja waga jest w normie. Zrób to na kilka sposobów, bo jeden może być mylący.
Kilka kilogramów więcej to nie tylko problem estetyczny. Nadwaga grozi cukrzycą, chorobami serca i schorzeniami stawów i kości. Dlatego tak ważne jest utrzymanie prawidłowej masy.
Najbardziej popularnym wskaźnikiem jest BMI (Body Mass Index). Pamiętaj jednak, że wskaźnik BMI zafałszowuje nieco rzeczywistość. Określa się go tylko za pomocą wagi ciała, a nie bierze się pod uwagę zawartości tkanki mięśniowej i tłuszczowej oraz stosunku jednego do drugiego. Ten sposób obliczania nie może być stosowany u sportowców, dzieci i osób w starszym wieku. BMI to masa podzielona przez wzrost podniesiony do kwadratu. Masę (aktualną wagę) podajesz w kilogramach, a wzrost w metrach (nie w centymetrach!). Jeżeli BMI jest mniejsze niż 18,5 masz niedowagę. 18,5-24,99 to wartość prawidłowa, a powyżej 25 oznacza nadwagę. Wciąż jeszcze funkcjonują tabele wagi, choć lekarze dawno już ich nie stosują. Według niej kobieta o wzroście 1,70 m powinna ważyć 61 kg (drobnokoścista) lub 69 kg (grubokoścista). Jeżeli trafisz gdzieś na taką tabelę, pamiętaj, że waga jest podawana dla osób w wieku 30 lat. Gdy masz 20 lat, odejmij 3 kg. Czterdziestolatki dodają 4 kg, a po pięćdziesięciolatki aż 6 kg. Zdaniem lekarzy najbardziej miarodajnym wskaźnikiem wagi jest oznaczenie procentowej zawartość tłuszczu w organizmie. Wynik uwzględnia prawdziwy skład ciała człowieka. Jeszcze do niedawna można to było zrobić wyłącznie w gabinetach lekarskich (metoda rentgenowska, ważenie hydrostatyczne, pomiar kalipersami itd.), dziś są już wagi łazienkowe obliczające ten wskaźnik (oczywiście tylko poglądowo).Niektóre gabinety dysponują cyrklami antropometrycznymi, które są dość dokładne. Zagrażający zdrowiu nadmiar tłuszczu dla kobiet między 20. a 39. rokiem życia przekracza 39 proc., między 40. a 59. rokiem życia 40 proc., a powyżej 59. roku życia powyżej 42 proc.
