Połczyn-Zdrój. Co warto zobaczyć?
Niewielkie miasteczko położone wśród bukowych lasów porastających łagodne wzgórza Szwajcarii Połczyńskiej. Od ponad 300 lat jest uzdrowiskiem, przed wojną znanym jako Bad Polzin.
Około 1290 r. książę pomorski Bogusław IV wzniósł tu warownię, która pełniła rolę strażnicy blisko granicy Pomorza Zachodniego i Wielkopolski.
Dzisiejsza dwukondygnacyjna budowla stojąca niedaleko rynku nie przypomina zamku rycerskiego. Wielokrotnie przebudowana, zatraciła funkcje obronne. Jest tu biblioteka.
Wedle jednej z legend, pod ziemią rozciągają się niezgłębione lochy. Spoczywa w nich ukryty skarb rodu Manteuffelów, rycerzy rabusiów, którzy od końca XIV wieku władali Połczynem. Strzegą go ich duchy.
Podobno kuracjusze, którzy zapuścili się w te okolice po zmierzchu, słyszeli dobiegający spod ziemi metaliczny dźwięk. Jakby przesypywanie monet.
Zdecydowana większość gości wybiera jednak spacery po Parku Zdrojowym. Rozległe założenie ogrodowe zajmuje ponad 80 ha.
Powstało w latach 30. XIX w.
Najstarsza jego część w północnym rejonie dzielnicy uzdrowiskowej ma charakter ogrodów francuskich. Nowsza i większa, w kierunku południowym, to krajobrazowy romantyczny park angielski. Całość dzielnicy uzdrowiskowej zachowała atmosferę dawnego kurortu.
Główne zabudowania sanatoryjne to pieczołowicie odrestaurowane i nowocześnie wyposażone obiekty z duszą przedwojennego zdroju.
Dla przykładu dzisiejsze Sanatorium „Gryf” to luksusowy „Kaiser Bad” wzniesiony w 1905 roku, w którym dwukrotnie wypoczywał kanclerz Niemiec Otto von Bismarck.
Nieopodal, na skraju Parku Zdrojowego wznosi się kameralna Willa Hopferówka, popularne miejsce wieczornych manewrów rozrywkowych. Ten neogotycki obiekt został wzniesiony w latach 20. XX w. z przeznaczeniem na mieszkanie dla naczelnego lekarza.
Używana współcześnie nazwa pozostała z lat 60. ubiegłego stulecia, gdy mieszkał tu główny księgowy uzdrowiska, Jerzy Hopfer.
Uzdrowisko jest położone na Pojezierzu Drawskim, w centralnej części województwa zachodniopo-morskiego, 65 km na płd. od Koszalina. Można tu dojechać drogą wojewódzką nr 163, łączącą Wałcz z Kołobrzegiem. Stacja kolejowa znajduje się około kilometra od dzielnicy uzdrowiskowej. Można tu też dojechać komunikacją autobusową.
Specjalizacja sanatoryjna Podstawowe kierunki kuracji leczniczych dotyczą schorzeń ortopedyczno-urazowych, reumatologicznych i neurologicznych. Sanatorium „Podhale” zyskało sławę specjalizacją w leczeniu niepłodności i chorób kobiecych.
Zasoby naturalne. Lecznictwo uzdrowiskowe opiera się na własnych solankach i borowinie. Połczyńskie złoża solankowe oraz borowiny mają wysoką siłę oddziaływania leczniczego i są zaliczane do najlepszych w Europie.
Klimat. Okolicę charakteryzuje specyficzny mikroklimat wzmacniający działanie lecznicze. Dolinę rzeki Wogry charakteryzuje łagodny i umiarkowanie bodźcowy mikroklimat. Teren położony jest na nizinie z licznymi rozlewiskami, co gwarantuje korzystną wilgotność powietrza. Morenowe zagłębienie terenu oznacza mniejszą ilość silnych wiatrów.
