Bóbrka: Kopalnia czarnego złota
Bóbrka - niewielka miejscowość w podkrośnieńskiej gminie Chorkówka - przyciąga turystów z całego świata. Dzieje się tak za sprawą znajdującego się tam Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza. To muzeum unikatowe w skali Europy, łączy bowiem nowoczesne muzeum i wciąż żywą kopalnię, co stanowi nie lada atrakcję dla zwiedzających.
Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza funkcjonuje od 1961 roku i powstało na terenie najstarszej na świecie kopalni ropy naftowej.
Kopalnia w Bóbrce została założona przez Łukasiewicza w 1854 roku i to właśnie tam po raz pierwszy zaczęto wydobywać ropę naftową na skalę przemysłową. Muzeum zajmuje powierzchnię 20 hektarów, a zgromadzone eksponaty dokumentują rozwój przemysłu naftowego.
Na terenie muzeum znajduje się wiele obiektów, które pamiętają czasy Ignacego Łukasiewicza i prekursorów przemysłu naftowego.
- Do najstarszych obiektów należą: dwie czynne "kopanki", czyli studnie z ropą naftową "Franek" i "Janina". Obydwie studnie pochodzą z XIX w. i zostały stworzone właśnie za czasów samego Ignacego Łukasiewicza - wyjaśnia Barbara Olejarz z muzeum. - Co ciekawe w tych studniach nadal znajduje się ropa naftowa i nadal można zobaczyć ropę naftową oraz poczuć zapach tej czarnej substancji, zwanej "czarnym złotem", która gdzieś z głębokich czeluści ziemskich się wydobywa.
Na terenie muzeum znajdują się również inne obiekty takie jak: kuźnia, warsztat i kotłownia. Są to obiekty pochodzące z czasów prekursorskich, kiedy na terenie Bóbrki rozpoczynał się przemysł naftowy.
Uwagę turystów przyciąga zabytkowy budynek, zwany domem Łukasiewicza. To obiekt administracyjny, w którym za czasów Łukasiewicza mieściła się kancelaria. Obecnie znajdują się tam sale ekspozycyjne, które upamiętniają życie i dorobek wielkiego Polaka.
- W salach możemy kolejno zobaczyć aptekę w której tak naprawdę rozpoczęła się historia ropy naftowej. Łukasiewicz był z wykształcenia farmaceutą i właściwie cała historia przemysłu naftowego rozpoczęła się właśnie od wynalezienia nafty i stworzenia do nafty specjalnego produktu w którym ta nafta mogła się spalać, a więc lampy naftowej - opowiada Barbara Olejarz.
- Lampa naftowa została skonstruowana według pomysłu Ignacego Łukasiewicza i po raz pierwszy rozbłysła 31 lipca 1853 roku w lwowskim szpitalu na Łyczakowie. Natomiast później Ignacy Łukasiewicz zajął się już samym przetwórstwem ropy naftowej i samym wydobyciem, doskonaleniem tych dwóch dziedzin. Stworzyliśmy kolekcję zabytkowych lamp.
Muzeum podzielone jest na trzy sektory: sektor przemysłu naftowego, sektor rafineryjny oraz sektor gazowniczy. Zgromadzone zabytki dokumentują rozwój myśli naukowo-technicznej i przemysłu naftowego.
W sektorze poszukiwań i wydobycia ropy naftowej znajdują się trzy wiertnice pochodzące z lat 60. i 70. XX wieku oraz inne urządzenia używane w przemyśle naftowym w niezbyt odległych czasach.
Z kolei w pawilonie wystawienniczym turyści mogą obejrzeć pamiątki związane z przetwórstwem ropy naftowej i rafineriami oraz zdjęcia przedstawiające rozwój przemysłu naftowego w okolicach Krosna.
Niedawno Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce skierowało wniosek do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego o wpisanie zabytkowej kopalni ropy naftowej na listę Pomników Historii. Uznanie kopalni w Bóbrce za Pomnik Historii otworzy drogę o ubieganie się o jeszcze większy prestiż, czyli o wpis na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
WL
